اتاقک خاکستری

ساعتی نیمه و واژه‌ی لاتین و سربریده‌ی شهر انگار می‌خواهند به عکس زمان و مکان بدهند اما ناتوان می‌مانند. هیچ جزئی را در عکس به تمامی نمی‌توانیم ببینیم. ساختمان‌ها نیمه‌اند، آگهی تبلیغاتی نیمه است، خودروها نیمه‌اند و نرده‌ها هم نیمه‌. جلوتر هم که می‌آییم دو آدم‌ هم نیمه‌اند و در حجاب کاغذ و پرده‌ و بی‌چهره. راز این شهر در پوشیدگی است. همه چیز در لفافه است و هیچ چیز آشکارا گفته نمی‌شود. همه چیز نیمه است و تنها می‌دانیم در این شهر بلیط می‌فروشند. صحنه در اتاقک خاکستری کامل است. لوازم را چیده‌اند. تنها بازیگر یا بازی‌گردان باید در را ببندد. به نمایش این اتاقک خاکستری به انتظار می‌نشینیم تا پرده کی کنار رود. شاید عکاس اندکی زود رسیده است.