بایگان عکس و کلمه
Photo
علیرضا فانی
نوشهر از مجموعه‌ی خارج از محدوده
1401

متن

علی فتاحی

 منظرهی روبهرو

صاف و ساده و ساکننگاه به روبهرو، به جهانی که در برابر چشم استخیره بدون آنکه حتی سر به سویی خم و راست کنیاگر می‌دانستم که از مناظر غرب آمریکا برداشته شده،‌ پیرو مکاننگاریهای جدید است، و بازتصویر کردن غرب کشف‌نشدهی قرن نوزدهم در اواخر قرن بیستم، بدون حیرت و نوعی وحشت که حالا دارم نگاه میکردم و حظ خاص خودم را از عکس میبردمحالا اما فرق داردهمینکه میدانم چنین نیست، شوکه میشوم. شک میکنمگویی تأثیر هزارهها تصویرگری خیال‌انگیز و خیال‌آلود که در رگ و پی این فلات جا خوش کرده است مرا از پذیرفتن این تصویر بازمیداردنمی‌توانم جایی از ایران را اینطور ببینماین‌قدر صریح، بدون افزودن و کاستن، جادو‌زدوده، این‌چنین زمینی و همینگونه.

چند‌باره نگاه میکنمخیال از لابهلای شاخهها رها میشودمرا فرو میبلعدگویی ترس رقیقی که مابین اثیر گیاهان خوابیده بود را با تلنگرهای دیدن بیدار کردهامدر همه‌جا میپیچد و تمام نمیشودبا من رازی نهفته از ویرانی را نجوا میکند، رازی از رؤیای اسیر آبادانی.
به من میفهماند که روشنی آماس‌زده روی سنگ‌‌ها سطوح آماس‌کردهی چه بوده‌ است.