
متن
غزاله هدایتباد صبا
چرا این
عکسها سه بار در سه بار کنار هم آمدهاند؟ عکاس انگار میخواهد بر علفها دست
بکشد تا شاید سرانجام رقص باد و خرامیدن علفها را در دست بگیرد، تا شاید گره بر
علفها بزند و بر بند بکشد. عکسها کنار هم انگار باد صبا شدهاند، این نسیم انگار
ناپیدا شده است تا بوی خوش علفزار را به مشام و هوهوی باد را به گوش برساند. این
وزش خوش باد صبا در عکسی میخیزد و میایستد و بر گیسوی سبز جا خوش میکند و در
عکسی دیگر تنها میلغزد و ردی میگذارد. در این عکسها آسمان و زمین جایی ندارند.
از بالا و پایین و از راست و چپ سبزی است و سبزی. انگار فقط باید ماند و چرخید
وغلتید. تکرار عکسها عیش و طربی مدام به راه انداخته است. این عکسها کنار هم
جلوهگری میکنند. عکاس با این تکرار هر چه میکند، هر چه میرقصد به چنگ نمیآرد
و گره بر باد میزند اما ما را هم به غلتیدن و رقصیدن وا میدارد.