بایگان عکس و کلمه
Photo
یحیی دهقانپور
کلاردشت
1369

متن

غزاله هدایت

باد صبا

چرا این عکس‌ها سه بار در سه بار کنار هم آمده‌اند؟ عکاس انگار می‌خواهد بر علف‌ها دست بکشد تا شاید سرانجام رقص باد و خرامیدن علف‌ها را در دست بگیرد، تا شاید گره بر علف‌ها بزند و بر بند بکشد. عکس‌ها کنار هم انگار باد صبا شده‌اند، این نسیم انگار ناپیدا شده‌ است تا بوی خوش علفزار را به مشام و هوهوی باد را به گوش برساند. این وزش خوش باد صبا در عکسی می‌خیزد و می‌ایستد و بر گیسوی سبز جا خوش می‌کند و در عکسی دیگر تنها می‌لغزد و ردی می‌گذارد. در این عکس‌ها آسمان و زمین جایی ندارند. از بالا و پایین و از راست و چپ سبزی است و سبزی. انگار فقط باید ماند و چرخید وغلتید. تکرار عکس‌ها عیش و طربی‌ مدام به راه انداخته است. این عکس‌ها کنار هم جلوه‌گری‌ می‌کنند. عکاس با این تکرار هر چه می‌کند، هر چه می‌رقصد به چنگ نمی‌آرد و گره بر باد می‌زند اما ما را هم به غلتیدن و رقصیدن وا می‌دارد.