بسته‌گی

عکاسی شیوه‌ای است ساده و آسان برای دیدن جهان و برای تولید تصویر. اما گاهی که این گاه چندان هم بی‌گاه نیست این عکس‌های ساده پیچیده می‌شوند. گاهی این عکس‌های ساده پوشیده می‌شوند. می‌گویند عکاسی پنجره‌ای است شفاف رو به جهان. اما گاهی هم‌چون همین عکس هیچ چیز شفاف نیست. فضا از زیر و زبر بسته است و از راست و چپ خاکستری است. هرچه هست پوشیدگی است. خودرو چادرپوش است و زن چادرپیچیده. در میان این پیچیدگی و پوشیدگی عکس گنگ می‌ماند و مات و مبهم. سخت است در این ابهام، میان این زن و آن خودرو و این زمین و آن دیوار نسبتی معنادار بیابیم. همین است که در عکس می‌مانیم و در ساختار بسته و ایستای عکس در میان پیچاپیچ امواج چادر خودرو و چادر زن تاب می‌خوریم و در سودای یافتن آن معنای بعید معلق می‌مانیم. و "آن" این عکس در همین است.